Silny, nagły ból okolicy lędźwiowej, promieniujący do pośladka, tylnej powierzchni uda, a czasem też do łydki i stopy. Niekiedy ból ten „zatrzymuje się” mniej więcej na środku pośladka. Jak już się pojawi, to jest to ból ciągły, bardzo silny, dokuczliwy, utrudniający swobodne poruszanie się, stanie, siedzenie, a nawet leżenie w łóżku. Ból, który nie daje spać i potrafi wyciskać łzy z oczu. Zwykle towarzyszy mu uczucie osłabienia siły mięśniowej i drętwienia, czasem zaburzenia czucia w różnych miejscach kończyn dolnych. Tak, to jest właśnie rwa kulszowa, ischialgia (łac. ischias) – zespół objawów związanych z uciskiem na nerwy rdzeniowe L4, L5 lub S1 tworzące nerw kulszowy (największy nerw obwodowy człowieka), lub na przebiegu samego nerwu kulszowego.
Charakterystycznym objawem rwy kulszowej jest narastający ból podczas podnoszenia kończyny dolnej w czasie leżenia na plecach (objaw Lasègue’a) oraz przy pochylaniu. Może być jednostronny lub obustronny, a także „skrzyżowany” - gdy przy unoszeniu jednej kończyny, objawy pojawiają się w drugiej.
Wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych powoduje bólowe ograniczenie ruchomości tego odcinka oraz pojawienie się odruchowego skrzywienia kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Może wystąpić niedowład mięśni prostujących stopę i paluch (ucisk na korzeń L5), opadanie stopy, pacjent chodząc zaczepia stopą o podłoże. Brak odruchu skokowego świadczy o ucisku krążka międzykręgowego na korzeń S1. Zaburzenia funkcji zwieraczy pęcherza moczowego i/lub odbytu, zaburzenia czynności mikcji i defekacji.
Narastanie deficytów neurologicznych (niedowładów lub porażeń), nasilenie dolegliwości bólów, brak poprawy w ciągu 6 tygodni jest wskazaniem do konsultacji neurochirurgicznej w celu rozważenia leczenia operacyjnego rwy kulszowej.
Podstawowe znaczenie w diagnostyce rwy kulszowej ma dokładne zebranie wywiadu, czyli określenie lokalizacji bólu, jego nasilenia, długości trwania objawów. Ważne jest ustalenie, czy ból jest związany z urazem lub ryzykowną aktywnością fizyczną. Rwa kulszowa najczęściej spowodowana jest naciągnięciem mięśni lub dyskopatią, ale ważne jest, aby lekarz jak najwcześniej wykluczył poważniejsze choroby, jak infekcja czy nowotwór. W wybranych przypadkach konieczne jest wykonanie obrazowych badań diagnostycznych. Zdjęcie RTG pozwala na wstępną ocenę zaawansowania zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa oraz uwidacznia ewentualne złamania i/lub przemieszczenia kości kręgosłupa. Bardziej zaawansowane badanie tomografii komputerowej pozwala na zobrazowanie elementów kostnych kręgosłupa, jest to podstawowe znaczenie w diagnostyce kręgozmyku. Najczulszym badaniem obrazowym, uwidaczniającym głównie tkanki miękkie kręgosłupa jak krążki międzykręgowe i korzenie nerwowe jest badanie rezonansu magnetycznego (MRI). Jego skuteczność w rozpoznawaniu wypuklin jądra miażdżystego wynosi w zależności od mocy urządzenia nawet ponad 95%.
U 15% populacji nerw kulszowy przebiega poprzez mięsień gruszkowaty, zamiast przebiegać pod nim. Kiedy mięsień się kurczy, może uciskać lub drażnić nerw kulszowy. Potocznie, objaw ten nazywany jest „portfelem kulszowym”, ponieważ portfel, zazwyczaj noszony w tylnej kieszeni spodni, może ucisnąć mięśnie pośladkowe oraz nerw kulszowy podczas siadania. Zespół mięśnia gruszkowatego może być główną przyczyną dyskomfortu w okolicy nerwu kulszowego, jeśli korzeń nerwu nie jest uszkodzony.
Objawy rwy kulszowej mogą się nasilić po urazie, nadwyrężeniu lędźwiowej części kręgosłupa, np. poprzez krzywe stąpnięcie, przekrzywienie się podczas sięgania. Sprzyja temu skrzywienie kręgosłupa, rotacja miednicy, siedzący tryb życia szczególnie z zakładaniem nogi na nogę podczas siedzenia.
Podczas leczenia objawów rwy kulszowej bardzo wskazany jest odpoczynek, ciepłe kąpiele, luźne ubrania oraz przede wszystkim rehabilitacja manualna. Ponieważ tego typu dolegliwości są częste, to wiele metod manualnych oferuje swoją pomoc w tym zakresie. Również Technika Bowena może poszczycić się bardzo dobrymi efektami podczas pracy z tym obszarem ciała. Terapeuta Bowena ma do dyspozycji około 10 procedur, które bezpośrednio lub pośrednio skierowane są do łagodzenia objawów rwy kulszowej oraz rozluźniania grupy mięśni z nią związanych.
Tylko w ostrych stanach zapalnych, niepoddających się powyższemu leczeniu, konieczna jest wizyta u ortopedy i iniekcja ze steroidowych leków przeciwzapalnych oraz przeciwbólowych.
źródło informacji:
- https://pl.wikipedia.org
- rehmedis.pl
- doświadczenie i obserwacje własne, pacjentów i innych terapeutów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz